دزد باور
گویند روزی دزدی در راهی بسته ای یافت که در
آن چیز گرانبهایی بود و دعایی نیز پیوست آن
بود. آن شخص بسته را به صاحبش بازگرداند.
او را گفتند : چرا این همه مال را از دست دادی؟
گفت: صاحب مال عقیده داشت که این دعا، مال او
را حفظ می کند و من دزد مال او هستم، نه دزد دین!
اگر آن را پس نمی دادم و عقیده صاحب آن مال خللی
می یافت، آن وقت من، دزد باورهای او نیز بودم و این کار دور از انصاف است.